ΚΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΩΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ

Ένας από τους πιο συχνούς τραυματισμούς του ώμου στο γυμναστήριο αφορά στο στροφικό (τενόντιο) πέταλο.
Οι τένοντες τεσσάρων μυών(του υπερακάνθιου, του υπακάνθιου,του υποπλάτιου, και του ελάσσωνος στρογγύλου) συνδυάζονται στην περιοχή του ώμου ώστε να σχηματιστεί αυτό το πέταλο.Το στροφικό πέταλο συμμετέχει στην ανύψωση και περιστροφή του άνω άκρου μας καθώς και στη σταθεροποίηση της κεφαλής του βραχιονίου εντός της άρθρωσης του ώμου.Η ρήξη του στροφικού πετάλου μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός οξέος τραυματισμού ή μπορεί να προκληθεί από τη φθορά και τελικά τη ρήξη ενός τένοντα που έχει υποστεί χρόνια καταπόνηση και σταδιακή εκφύλιση.
Κακώσεις που προκαλούν ρήξεις είναι π.χ. μια πτώση στο άνω άκρο,ένα εξάρθρημα ώμου σε ηλικίες άνω των 40 ετών και μία ρίψη(δίσκου-ακόντιου-σφαίρας)σε αθλητές.
Τυπικά, ο ασθενής αισθάνεται πόνο στην πρόσθια περιοχή του ώμου ο οποίος μπορεί να αντανακλά στην εξωτερική επιφάνεια του βραχιονίου. Συνήθως εμφανίζεται σε δραστηριότητες των χεριών πάνω από το κεφάλι (τοποθέτηση σκεύους σε ψηλό ντουλάπι-λήψη αντικειμένου από ράφι). Ιδιαίτερα χαρακτηριστικός είναι ο πόνος που προκαλείται κατά τον ύπνο στο πάσχον άκρο(νυχτερινός πόνος). Το χέρι εμφανίζει επώδυνο περιορισμό απλών καθημερινών εργασιών όπως το χτένισμα των μαλλιών και το κούμπωμα του στηθόδεσμου(γυναίκες).
Εάν η ρήξη είναι αποτέλεσμα τραυματισμού μπορεί να συνοδεύεται από έναν οξύ πόνο, ένα αίσθημα σχισίματος ή υποχώρησης στον ώμο και άμεση αδυναμία του χεριού.

Μια ρήξη του στροφικού πετάλου μπορεί να επεκταθεί και να μεγαλώσει με την πάροδο του χρόνου. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε με την επαναλαμβανόμενη χρήση είτε με νέο τραυματισμό. Είναι συχνό φαινόμενο σε ασθενείς με γνωστή ρήξη στροφικού πετάλου να έχουν ένα επεισόδιο με οξύ πόνο και αδυναμία μετά από ένα πολύ μικρό τραυματισμό. Πιθανότατα, αυτό αντιπροσωπεύει μια επέκταση της υπάρχουσας ρήξης.

Η επίσκεψη στον ορθοπεδικό γίνεται αναγκαία όταν ο ώμος πονάει ύστερα από κάποιον τραυματισμό ή όταν ο πόνος γίνεται σταδιακά χρόνιος και βαθμιαία χειρότερος.Ο ιατρός θα θέσει τη διάγνωση και θα αρχίσει τη θεραπεία.Η κλινική εικόνα,οι κλινικές δοκιμασίες(τεστ) και η εξέταση γενικότερα είναι εξαιρετικά χρήσιμες. Όταν κρίνεται αναγκαίο ακολουθεί απεικονιστικός έλεγχος. Ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε ακτινογραφία(αποκαλύπτει συνοδές βλάβες των οστών αλλά όχι τη ρήξη),σε υπέρηχο(άμεση εξέταση αλλά όχι το ίδιο λεπτομερής σε σύγκριση με τη μαγνητική) ή σε μαγνητική τομογραφία. Έτσι επιβεβαιώνεται η διάγνωση.

Μερικές ρήξεις του στροφικού πετάλου μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η φυσικοθεραπεία, η μυική ενδυνάμωση, η τροποποίηση της δραστηριότητας και οι εγχύσεις κορτιζονούχων ή βιολογικών παραγόντων μπορούν να προσφέρουν κάποιο όφελος στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ρήξης του στροφικού πετάλου. Οι στόχοι εξάλλου της αντιμετώπισης είναι η ανακούφιση απ’ τον πόνο και η αποκατάσταση της λειτουργικότητας και της δύναμης του πάσχοντος ώμου. Παρόλο που η πλειονότητα των ρήξεων δεν μπορεί να επουλωθεί από μόνη της, σε κάποιους ασθενείς η υπολειπόμενη κίνηση και ισχύς στον ώμο μπορεί να είναι ικανοποιητική, ειδικότερα όταν αφορά το μη επικρατούν άνω άκρο ή δεν έχουν απαίτηση χρήσης του υψηλότερα από το οριζόντιο επίπεδο(συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς). Αν όμως κάποιος είναι αρκετά ενεργός και επιθυμεί χρήση του άνω άκρου για εργασία ή σπορ πάνω από το επίπεδο του κεφαλιού(ασθενής υψηλών απαιτήσεων), τότε είναι πιο πιθανό να προταθεί η χειρουργική θεραπεία, ιδιαίτερα αν έχει αποτύχει η συντηρητική θεραπεία.

Ο τύπος της χειρουργικής αποκατάστασης που θα επιλεγεί βασίζεται κυρίως στα ευρήματα κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Μια ρήξη π.χ. μερικού πάχους μπορεί να απαιτήσει μόνο μια διαδικασία απόξεσης ή ομαλοποίησης που ονομάζεται νεαροποίηση. Μια ρήξη ολικού πάχους στη μάζα του τένοντα μπορεί να επιδιορθωθεί με τελικο-τελική συρραφή. Αν ο τένοντας έχει αποσπαστεί από την κατάφυσή του στο βραχιόνιο, θα πρέπει να επανακαθηλωθεί στο σημείο πρόσφυσής του στο οστό με άγκυρες.
Τρεις τεχνικές χρησιμοποιούνται για την επιδιόρθωση της ρήξης του στροφικού πετάλου: η παραδοσιακή ανοικτή μέθοδος (χρησιμοποιείται ολοένα και λιγότερο), η mini-open (ανοικτή μεν,μικρής επεμβατικότητας δε) και η αρθροσκοπική(ελάχιστης επεμβατικότητας με είσοδο εργαλείων διαμέσου πολύ μικρών τομών). Σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί μεταφορά υγιούς τένοντα σε θέση του παθολογικού (τενοντομεταφορά).
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να τονιστεί πόσο σπουδαίο ρόλο διαδραματίζει στην προστασία του πετάλου από πιθανούς τραυματισμούς η σωστή και ολοκληρωμένη κάκωση μυϊκή ενδυνάμωση συμμετρικά όλων των μυών της περιοχής του ώμου και η σωστή τεχνική και καθοδήγηση κατά τη εκτέλεση των ασκήσεων και της άρσης βαρών.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΡΑΚΟΣ

OΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ

(ΛΑΡΙΣΑ) 2414 004521 , 6937 382002